در تمام طول مسير پياده‌روي نجف تا كربلا، تيرهاي چراغ برقي به فاصله 50 متري هم وجود دارد كه از 1 تا 1460 شماره‌گذاري شده‌اند و به نوعي خط نشان هستند كه چقدر از مسير طي شده و چه قدر باقي است.فاصله خروجي شهر نجف تا ابتداي شهر كربلا حدود 80 كيلومتر است.
به گزارش پايگاه اطلاع رساني سازمان حج و زیارت ، پرسش‌ها و پاسخ‌هاي زير به دليل استقبال مردم از پياده‌روي آماده شده است. در طول اين مصاحبه سعي شده تمامي سؤالاتي پاسخ داده شود كه ممكن است به ذهن مخاطباني خطور كند كه براي اولين بار به پياده‌روي اربعين مي‌روند.
* از كجا تا كجا بايد پياده برويم؟
ـ زائران ايراني معمولاً از نجف تا كربلا را پياده طي مي كنند اما برخي از هيئات مسير بغداد تا كربلا را طي مي كنند. اين درحالي است كه تمامي ورودي هاي شهر كربلا ميزبان زائرين اربعين حسيني است.
* فاصله نجف تا كربلا چقدر است؟
ـ فاصله خروجي شهر نجف تا ابتداي شهر كربلا حدود 80 كيلومتر است.
* چه مدت پياده خواهيم رفت؟
ـ معمولاً اين مسافت را در 3 روز و 2 شب طي مي‌كنند. يعني از صبح زود سه روز مانده به اربعين حركت كرده و شب اربعين به كربلا مي رسند.
* آيا حتماً بايد كل مسير را پياده برويم؟
ـ خير! هر چند كه لحظه رسيدن به كربلا به صورت پياده لحظه فوق‌العاده‌اي است و تجربه طول مسير باعث مي شود خستگي از ياد انسان برود اما اگر زائري به هر دليل قادر به طي كردن راه به صورت پياده نباشد مي تواند به وسيله خودرو هايي كه بين راه وجود دارد بقيه مسير را با ماشين طي كند. اين خودروها را ارتش عراق مهيا كرده است و معمولاً زائرين را به صورت گروهي تا كربلا مي‌برند.
* آيا در طول مسير از هم‌كارواني‌ها جدا خواهيم شد؟
ـ بستگي به توافق شما با هم كارواني‌هايتان دارد. بعضي از كاروان ها به صورت گروهي حركت مي كنند و تا كربلا با هم مي رسند. برخي قرار مي گذارند كه مثلاً عصر اربعين يا شب اربعين فلان جا حضور داشته باشيد.
* چه كنيم كه در حركت‌هاي گروهي و دسته‌اي گم نشويم؟
ـ استفاده از پرچمي كه به نوعي نشان دسته شما خواهد بود مطمئناً خوب است اما با توجه به اينكه اين پرچم بايد نسبتاً بلند باشد تا ديده شود دو مشكل اساسي دارد: اولاً اينكه كسي كه اين پرچم را حمل مي‌كند مطمئناً انرژي زيادي از دست خواهد داد و بايد اين پرچم دست به دست شود. ثانياً در طول مسير تعداد پرچم‌ها خيلي زياد است و تقريباً پيدا كردن پرچم كار ساده‌اي نيست. مگر آنكه رنگ و نوع پرچم خيلي متمايز باشد.
* اگر در طول مسير همراهان‌مان را گم كنيم چه طوري در آن شلوغي قرار بگذاريم؟
ـ تمام طول مسير پياده روي از خروجي نجف تا ورودي كربلا تيرهاي چراغ برقي وجود كه شماره‌گذاري شده‌اند. از 1 تا 1460 هر كدام از اين تيرها با هم دقيقاً 50 متر فاصله دارند. به نوعي خط نشان هستند كه چقدر از مسير را طي كرده و چه قدر باقي است. معمولاً براي اينكه هم كارواني ها با هم قرار بگذارند از شماره هاي اين تيرها كه سمت چپ يا راست مسير پياده روي قرار دارد استفاده مي كنند.
* آيا خانم‌ها يا افرادي با سن و سال بالا مي‌توانند اين مسير را طي كنند؟
ـ اين سوال معمولاً از آنجا ناشي مي شود كه گمان مي شود تمام اين مدت 3 روز و 2 شب را بايد پياده روي كرد! در حالي كه تقريباً هر چند كيلومتر استراحت مي كنيد و نياز نيست كه تمام اين مسير را به صورت يك نفس پياده روي كنيد. هرچند كه ماشين هايي هم بين راه وجود دارد كه زائريني كه از ادامه ي پياده روي ناتوان شده اند را به مقصد برسانند اما با نگاهي به اطراف خود خواهيد ديد كه جمعيت خانم ها و همچنين افراد مسن كم نيستند بلكه بعضي از خانم ها با بچه اي در آغوش يا افرادي با معلوليت جسمي اين مسافت بلكه بيشتر از آن (از شهرهايي مثل بصره 14 روز پياده روي تا كربلا) را طي مي كنند. در كل حضور در بين جمعيتي كه همگي باهم به سمت هدفي خاص در حال حركت هستند معمولاً طي مسير را براي انسان راحت مي كند. اين تجربه را در راهپيمايي هاي مناسبتي احتمالاً تجربه كرده ايد.
* امنيت در طول مسير چگونه است؟ آيا اينكه ما دو شب در طول مسير هستيم امن هست؟
ـ امنيت بين نجف تا كربلا خيلي خوب است و در سنوات گذشته در اين مسير انفجار يا خرابكاري اتفاق نيفتاده است هرچند كه در مسير بغداد-كربلا موردهايي از نقض امنيت وجود داشته است. اما مسير پياده روي نجف تا كربلا جزو امن‌ترين مسيرهاي منتهي به كربلاست و تقريباً مي توان گفت از امنيت شهر نجف و همچنين مسير آن تا كربلا و شهر كربلا مخصوصاً منطقه اي كه اطراف حرمين است خيالتان راحت باشد.
* چه كفشي بايد بپوشيم؟
ـ حتماً سعي كنيد از كفش راحت استفاده كنيد اگر كفشتان ذره‌اي پاي شما را اذيت مي كند اين اذيت در آن حجم پياده روي خيلي نمود خواهد داشت و مطمئناً در روز آخر كه معمولاً پاي انسان در اثر يك عكس العمل طبيعي تاول هاي كوچكي خواهد زد بيشتر اذيت خواهيد شد. ذكر دو نكته اينجا ممكن است مفيد باشد: عرب ها از دمپايي براي پياده روي استفاده مي كنند. احتمالاً حركت با دمپايي به مراتب راحت‌تر از كفش نامناسب خواهد بود. همچنين معمولاً چند ساعت آخر پياده روي كه نزديك شهر كربلا خواهيد شد به خاطر فشاري كه كفش به پا خواهد آورد اكثر مردم با پاي برهنه راه خواهند رفت زيرا پابرهنه راه رفتن راحت‌تر از حركت با كفش نا مناسب است.
* ساك‌هايمان را چه كنيم؟
ـ سعي كنيد از كوله پشتي استفاده كنيد. راحت‌ترين نوع بار جهت حمل در اين مسافت كوله هايي است كه كامل روي دوش قرار مي گيرد. در غير اينصورت از ساك‌هاي چرخدار كه تحمل اين مسافت را داشته باشند استفاده كنيد زيرا اگر چرخ اين ساك ها روي آسفالت مسير حركت دچار مشكل شود مطمئناً مجبور به حمل اين ساك ها به روش هاي ديگر خواهيد بود كه كار را براي پياده روي دشوار مي كند. ممكن است با هماهنگي با دوستانتان كسي راضي شود كه ساك ها را با ماشين هاي عبوري به كربلا ببرد و آنجا منتظر شما باشد! اما سعي كنيد تجربه پياده روي را ولو با حمل ساك دستي از دست ندهيد. برخي از اعراب از جعبه هاي ميوه استفاده مي كنند و يك سر طنابي را در آن حلقه كرده و سر ديگر در دست مي گيرند. با كشيدن اين جعبه از نجف تا كربلا هم بار خود را در آن قرار مي دهند و در بعضي موارد بچه هاي خردسال را به وسيله اين جعبه ها مي كشند.
* آيا نياز به حمل مواد خوراكي داريم؟
خير! تقريباً مي توان گفت همه نوع خوراكي در طول مسير به صورت رايگان در اختيار است! در خيلي از موارد صاحبان موكب‌ها (هيئت‌هايي كه بين راه چادر زده اند) به اصرار شما را مجبور مي‌كنند از خوراكي‌هاي آنها برداريد.
* اين موكب ها چيست و چه تعداد در مسير موكب هست؟
ـ از ابتداي مسير تا انتهاي مسير تقريباً تمامي طول مسير به وسيله ي چادر ها يا سازه هايي تقسيم بندي شده است كه هيئت‌هايي از سراسر عالم مسئوليت اين چادر ها را بر عهده دارند! البته قريب به اتفاق اين هيئت ها قبيله هاي عراقي هستند. عراقي ها به هيئت، موكب مي گويند.
* در اين موكب ها چه خبر است؟ و چه خدماتي به زائرين مي دهند؟
ـ خدماتي كه در اين موكب ها داده مي شود شامل موارد زير است:
انواع پذيرايي صبحانه، ناهار و شام. طبيعتاً در اين حالت حق انتخاب با شماست كه از كدام چادر چه چيزي را براي ناهار يا شام انتخاب مي كنيد! مثلاً ممكن است جايي به اصرار شما را دعوت به قيمه نجفي كند و چادري ديگر آب گوشت پخته باشد يا حتي در ايستگاهي براي صرف ساندويچ فلافل توقف كنيد! حتي تنور هم در كنار راه يافت مي شود و همانجا مشغول پخت نان هستند! انواع طعام از ماهي تا انواع ساندويچ و خورشت را مي توانيد در طول مسير ميل بفرماييد! فرقش با جاهاي ديگر دنيا در اين نيست كه رايگان است بلكه علاوه بر رايگان بودن اصرار صاحب طعام و التماس او براي خوردن حتي يك لقمه از طعامش هر انساني را منقلب مي كند!
انواع ميوه. معمولاً ميوه ها را در وسط راه پياده روي به زور به دستتان مي دهند!
انواع شيريني‌جات. خرما و شيريني هاي محلي عراق به وفور در طول مسير ديده مي شود.
انواع نوشيدني. چيزي كه شايد در تمام مسير به صورت يكنواخت پراكنده شده است چايي شكر معروف عراقي هاست! كه در استكان هاي كمر باريك زائران را براي رفع خستگي و عطش به سوي خود مي خواند! علاوه بر چايي قهوه تلخ و آب معدني و انواع نوشابه هم در طول مسير توزيع مي گردد.
محل خواب و استراحت! بعضي از موكب ها طوري شرايط موكب را طراحي كرده اند كه محل استراحت زائرين باشد. در اين موكب ها پتو و بالش و ساير ملزومات يافت مي شود و معمولاً در هر ساعتي عده اي در اين موكب ها مشغول استراحت هستند.
مشت و مال زائرين! در طول مسير موكب هايي را خواهيد ديد كه زائرين را مشت و مال مي دهند! بعضي توسط دستگاه و بعضي به صورت سنتي اما حرفه‌اي! حتي در مواردي پاهاي خسته و خاكي زائرين را به زور مي شويند! حتي ناراحت مي شوند اگر شما اجازه ندهيد كه پاهايتان را بشويند!
ايستگاههاي امدادي، توزيع دارو و ملزومات پزشكي. در طول مسير ايستگاههاي امدادي تعبيه شده است كه اگر مشكلي براي كسي پيش آمد با مراجعه به اين ايستگاه ها از خدمات پزشكي بهره مند شود. در طول مسير هلال احمر ايران نيز ايستگاه‌هايي دارد كه به زائرين خدمات مي دهد.
ايستگاههاي فرهنگي. در اين ايستگاه ها بسته هاي فرهنگي از مداحي تا پوستر و مطالب و بروشورهاي فرهنگي توزيع مي شود.
خدمات متفرقه! برخي از موكب‌ها دست به نوع‌آوري زدند و خدماتي به مردم ارائه مي‌كنند كه ممكن است مورد نيازشان باشد مثلاً موكب‌هايي هستند كه خياط در آنها نشسته و با نخ و سوزن و چرخ خياطي آماده است تا مشكل لباس يا كيف دستي شما را برطرف كند! در موكب‌هايي كفاش نشسته! در موكب‌هايي برخي با تلفني در دست التماس مي‌كنند كه از تلفن آنها استفاده كني و با هر جاي دنيا كه مي‌خواهي تماس بگيري!
* در طول مسير چه نوع لباسي مناسب است؟ آيا گرماي هوا زياد است؟
ـ با توجه به اينكه هم اكنون اربعين در زمستان قرار دارد گرماي هوا به هيچ وجه اذيت كننده نيست و علاوه بر آن در ساعات شب و همچنين صبح هوا خيلي سرد هم خواهد شد. و بهتر آن است كه لباس گرم به اندازه كافي برداريد.
* آيا براي پياده روي پول همراهمان باشد؟
معمولاً به خاطر رايگان بودن خدمات در طول اين سه روز هزينه اي نخواهيد داشت اما مقدار كمي پول هم ضرر نخواهد داشت بهتر است از پول ملي خود عراق استفاده كنيد (دينار عراق)
* اگر شارژ موبايلم تمام شد چه كنم؟ اصلاً برق وجود دارد يا خير؟
ـ در طول مسير موكب هايي هستند (تقريباً هر 1 كيلومتر) كه در كنار جاده پنل‌هاي 15 يا 20تايي برق گذاشته‌اند و زائران دستگاه‌هاي برقي خود را در اين پنل‌ها شارژ مي‌كنند.
* محل خواب چگونه است؟ و چه نكاتي را بايد براي محل خواب در نظر گرفت؟
براي محل خواب طول روز با توجه به وجود خورشيد و گرماي نسبي هوا خيلي نكته ي خاصي وجود ندارد. اما براي خواب پيشنهاد مي شود كه اولاً قبل از ساعت 8 محلي را براي خواب از بين موكب هاي طول مسير انتخاب كنيد ثانياً با توجه به سرماي شب سعي كنيد به جاي چادر در موكب هايي كه ساختمان دارند و گرمتر هستند اطراق كنيد. احتمال اينكه بعد از ساعت 11 شب جاي گرم و مناسب گير بياوريد كمي سخت خواهد شد. ذكر چند نكته در اينجا اهميت دارد اولاً جاي خواب مناسب براي خواهران و برادران در طول مسير وجود دارد ثانياً كسي بدون جاي خواب نخواهد ماند! چون جا و ملزومات خواب مثل پتو و بالش به اندازه كافي هست فقط بايد بتوانيد موكبي كه هنوز كامل پر نشده را پيدا كنيد اگر از خود اهالي بخواهيد برايتان معرفي مي كنند كه كجا هنوز براي خواب جا دارد.
* در طول شب شرايط پياده روي چگونه است؟
ـ معمولاً بعد از ساعت 9 شب مسير پياده روي خلوت تر مي شود و اكثر موكب داران تا اذان صبح استراحت مي كنند اما در اين ميان كم نيستند موكب داراني كه شب را هم متناسب با سرماي شب خدماتي ارائه مي كنند كه زائرين شب‌رو را كمك كند. به عنوان مثال چايي و شير داغ و حتي هدبند! براي جلوگيري از سرماي شب در طول شب توزيع مي شود و عده اي هستند كه ترجيح مي دهند تا اذان صبح پياده روي كرده و بعد از طلوع آفتاب بخوابند.
* سرويس بهداشتي و وضعيت بهداشت مسير چگونه است؟
ـ هرچند كه جمعيت زيادي در مدت زمان كوتاهي در اين مسير تردد مي كنند اما به لطف اهل بيت و عشق خدام الحسين مسير از لحاظ بهداشتي وضعيت مناسبي دارد و همچنين سرويس هاي بهداشتي (حمام و توالت) به صورت مرتب توسط خادمين تميز مي شود و اغلب سطح بهداشت در وضعيت نسبتاً خوبي قرار دارد. هرچند پيشنهاد مي شود در كوله همراهتان يك صابون داشته باشيد.
* چه كنيم بيشتر بهره ببريم؟
ـ همانطور كه عراقي ها خود را براي پذيرايي از شما از مدت ها قبل آماده مي كنند شما هم براي تاثير گذاري بيشتر روي آنها و بالا بردن سطح علاقه و همچنين فكر آنها كار كنيد.به عنوان مثال تجربه ما در سنوات گذشته نشان داد بچه هايي كه در طول مسير ايستاده اند و به زائرين نگاه مي كنند و بعضاً حتي با اصرار به شما خوراكي تعارف مي كنند با يك اسباب بازي كوچك يا حتي يك بسته پاستيل چقدر به شوق آمده و مطمئناً در دراز مدت تاثير اين حركت در ذهنشان و تصورشان راجع به شيعيان و حتي ايرانيان چقدر مثبت خواهد بود. حتي آماده كردن بسته هاي فرهنگي به زبان‌هاي عربي يا انگليسي و توزيع آن بين مردمي كه پياده مي روند تاثيرگذار است. گاهي يك پوستر يا يك عكس كوچك مذهبي با يك جمله عميق تاثير شگرفي بر ذهن مخاطب خواهد گذاشت. روي تاثير گذاري متقابل چه براي موكب داران چه براي ساير زائران از سراسر جهان برنامه ريزي كنيد.
اگر در طول مسير با همكارواني ها به صورت گروهي اطراق مي كنيد بهتر است كه برنامه اي براي آن محل در نظر بگيريد مثلاً ذكر مصيبت يا مداحي و ... چون هم بعضي از موكب ها سيستم صوتي دارند كه در اختيار مي گذارند هم اينكه در طول مسير به خاطر صداي زياد بلندگو ها كه دائماً در حال پخش نواي مداحي عربي هستند احتمالاً نمي توان مراسم يا مداحي داشت و گوش كردن به همين نواها و ديدن صحنه هايي كه از جلوي چشم انسان در حال عبور است براي آماده شدن دل و توجه آدمي كافي است.
زيارت حسين با خستگي پياده‌روي گويي مزه‌اي دو چندان دارد و اينجاست كه پا و دل با هم ارتباط پيدا مي‌كنند! در طول مسير هنگامي كه پاهايمان خسته يا حتي در مواردي جراحتي كوچك پيدا مي كند كافي است براي آماده شدن دل. كمي اگر مرغ دل را پرواز دهي به وضوح كارواني را خواهي ديد كه از كربلا به سوي شام به اسيري مي روند و وقتي نگاهت را به طرفين بر مي‌گرداني و مي‌بيني اينچنين با عزت در حال راه رفتني و اينچنين از تو پذيرايي مي شود مطمئناً با خود مي گويي اين كجا و آن كجا؟ اينجاست كه آدمي مي‌گويد: لايوم كيومك يا ابا عبدالله!